Jak dbać o dobro wspólne w społeczeństwie kapitalistycznym opartym na konkurencji? Jak tworzyć wspólnotę bez narzucania gotowych rozwiązań? Jakie są granice eksperymentów społecznych? Pytania te, aktualne i dzisiaj, były stawiane przez twórców WSM założonej w 1921 r.
Książka składa się więc z trzech nakładających się warstw. Pierwsza z nich to opis powstania ewolucji projektu WSM, a jednocześnie przypomnienie ogromnego dorobku myśli lewicowej z okresu międzywojennego. Druga dotyczy koncepcji miasta, granic tworzenia wspólnoty miejskiej. Trzecia obejmuje zasadnicze kwestie nowoczesności, dotyka sporu o nowoczesność i o prawomocność sięgania po rozwiązania społeczne z tamtej epoki. Te trzy wątki splatają się w spójną narrację, która pozwala uświadomić sobie zawiłe kwestie związane z tematyką miejską.
Prof. dr hab. Leszek Koczanowicz, Uniwersytet SWPS (fragment recenzji)
o autorce:
Magdalena Matysek-Imielińska ? kulturoznawczyni i socjolożka, pracuje jako adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się tradycją polskiej myśli humanistycznej, a także socjologią zaangażowaną i myślą krytyczną. W obszarze studiów miejskich zajmuje się tematyką miasta w działaniu oraz zaangażowanej architektury i urbanistyki polskiego modernizmu.
Spis treści:
Wprowadzenie.
Modernizm-architektura społecznie zaangażowana.
Wyzwanie rzucone architekturze, czyli performatywna przestrzeń.
Społeczna urbanistyka czy krytyczna praktyka przestrzeni.
Stara kwestia miejska ?
Modele kultury miejskiej:warsztat, świetlica czy laboratorium?
Warsztat czy świetlica?
"Totalna pedagogizacja"?
Zakończenie.
